ابزارهای تحلیل اساسی

من

با دسترسی بیشتر تکنولوژیکی ، تعداد زیادی از مردم در سهام سرمایه گذاری می کنند. اگر قبل از سرمایه گذاری ، سرمایه گذاری مناسب از امنیت را انجام دهید ، سرمایه گذاری در سهام می تواند بسیار سودآور باشد. دو نوع تجزیه و تحلیل وجود دارد که می توانید قبل از تجارت در سهام انجام دهید. اینها هستند:

1. تجزیه و تحلیل سهام فنی

2. تجزیه و تحلیل اساسی سهام

تجزیه و تحلیل سهام فنی داده های بازار تاریخی قیمت و حجم را مطالعه می کند و جهت حرکت قیمت ها را پیش بینی می کند. تجزیه و تحلیل بنیادی ارزش ذاتی سهام را با ارزیابی اطلاعات اولیه هم در سطح کلان اقتصادی و هم در خرد اقتصادی اندازه گیری می کند. در حالی که در سطح خرد اقتصادی است ، عملکرد شرکت را در سطح کلان مطالعه می کند ، بر وضعیت صنعت و سیاست های اقتصادی مؤثر بر بخش نظارت می کند.

ابزارهای تجزیه و تحلیل اساسی در تجزیه و تحلیل این عوامل مالی و اقتصادی کمک می کنند.

تجزیه و تحلیل اساسی چیست؟

تجزیه و تحلیل بنیادی تجارت را در سطح اساسی اساسی برای قضاوت در مورد سلامت مالی آن مطالعه می کند. این نسبت های کلیدی یک تجارت را بررسی می کند تا مشخص شود قیمت فعلی سهام کم ارزش یا بیش از حد ارزش گذاری شده است. همچنین چشم انداز سلامت و رشد شرکت را پروژه می کند. برای یک سرمایه گذار ، تجزیه و تحلیل اساسی لازم است. این به او کمک می کند تا ارزش یک شرکت را تعیین کند. تجزیه و تحلیل اساسی مؤلفه های زیر را در نظر می گیرد:

1. گزارش های مالی شرکت

2. اثربخشی مدیریت

3. مدیریت دارایی

4- تقاضا برای محصول

5. انتشار مطبوعات شرکت

6. بررسی صنعت جهانی

7. توافق نامه های تجاری

8. سیاست های خارجی دولت

9. انتشار خبر

10. تجزیه و تحلیل رقیب

اگر تجزیه و تحلیل نشان دهد که قیمت فعلی سهام با احساسات بازار و عوامل اساسی متفاوت است ، فرصتی برای سرمایه گذاری وجود دارد.

درآمد یک شرکت مهمترین نقطه داده ای است که شما باید قبل از در نظر گرفتن سایر مؤلفه ها به آن نگاه کنید. درآمد یک شرکت سود آن است. بیشتر شرکت ها درآمد خود را هر سه ماه اعلام می کنند و این صورت های مالی توسط همه تحلیلگران کنترل می شود. درآمد تأثیر قابل توجهی در قیمت سهام دارد. اگر یک شرکت افزایش سود را اعلام کند ، احتمالاً قیمت سهام بالا می رود. اگر این شرکت از انتظارات درآمدی کم کند ، احتمالاً قیمت سهام چکش زده می شود. درآمد خوب یک شرکت همچنین می تواند سود سهام ثروتمند شما را بدست آورد.

درآمدها به تنهایی چیزهای زیادی در مورد چگونگی ارزش بازار سهام نشان نمی دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ارزیابی بازار سهام ، برای یک مطالعه دقیق باید از ابزارهای تجزیه و تحلیل اساسی تر استفاده کنید.

انواع ابزارهای اساسی تجزیه و تحلیل چیست؟

برخی از ابزارهای تجزیه و تحلیل اساسی که به طور گسترده استفاده می شوند عبارتند از:

1. درآمد هر سهم یا EPS

3. بازگشت به حقوق صاحبان سهام

8. نسبت سود سود سهام

9. رشد درآمد پیش بینی شده

درآمد هر سهم یا EPS

EPS میزان سود است که به هر سهام شرکت اختصاص داده می شود. این با تقسیم کل درآمدها یا سود شرکت با تعداد کل سهام برجسته محاسبه می شود. برای قرار دادن آن در یک فرمول:

EPS = درآمد خالص شرکت پس از مالیات / کل سهام برجسته

از آنجا که EPS نمادی از سلامت شرکت است ، EPS بالاتر به معنای بازده بالاتر برای سرمایه گذار است.

EPS می تواند اساسی و رقیق باشد. Basic EPS کل سهام برجسته را در نظر می گیرد ، در حالی که EPS رقیق شده شامل سهام شرکت در شرکت و مواردی است که می تواند در آینده برای سرمایه گذاران صادر شود.

جدا از این ، EPS را می توان به EPS دنباله دار ، جریان و رو به جلو تقسیم کرد. EPS دنباله دار EPS واقعی مالی است که اخیراً تکمیل شده است. EPS فعلی EPS پروژه مالی فعلی است. EPS Forward پیش بینی EPS برای مالی آینده است.

EPS یک شرکت را می توان در همان صنعت با دیگری مقایسه کرد تا بداند در کدام شرکت سرمایه گذاری می کند. با این حال ، EPS بالاتر همچنین ممکن است منجر به کاهش درآمد یا افزایش قیمت سهام برای بازگشت به حالت عادی شود.

EPS یک شرکت ممکن است با وجود کسب سود خوب کمتر باشد. به عنوان مثال ، اگر یک شرکت 5 لک ایجاد کند و 10000 سهم ممتاز داشته باشد ، EPS آن 500000/10000 = 50 خواهد بود. شرکت دیگری که 10 لک روپیه کسب می کند و دارای سهام ممتاز از 1،00،000 است ، EPS 10 خواهد داشت.، حتی اگر شرکت دوم سود بیشتری کسب کند ، اولین شرکت با EPS بالاتر احتمالاً سود بیشتری به سرمایه گذاران می دهد.

نسبت قیمت به درآمد (P/E)

P/E یکی از ابزارهای اساسی تجزیه و تحلیل بنیادی سهام است. این نشان دهنده پرداخت شرکت در مقایسه با قیمت سهام آن است. با این کار ، می توانید بدانید که آیا سهم سهام برای قیمتی که می پردازید چاه می پردازد یا خیر. نسبت P/E را می توان با تقسیم قیمت سهم توسط EPS محاسبه کرد. اگر قیمت سهم یک شرکت 50 روپیه و EPS 5 باشد ، نسبت P/E 10 است. نسبت P/E پایین تر احتمال درآمد بالاتر در مقایسه با قیمت سهام را نشان می دهد. نسبت P/E ناچیز ممکن است به معنای پایین تر قیمت در هر سهم در مقایسه با درآمد باشد. این نشان می دهد که سهام کم ارزش است و پتانسیل افزایش در آینده را نشان می دهد. برعکس مورد برای نسبت P/E بالاتر است.

نسبت P/E را می توان به عنوان طبقه بندی کرد:

1. نسبت P/E دنباله ای که به معنی نسبت P/E 12 ماه گذشته است

2. نسبت P/E رو به جلو که نسبت P/E 12 ماه آینده است

اگر نسبت P/E رو به جلو بالاتر از دنباله دار باشد ، ممکن است کاهش درآمدها کاهش یابد. اگر نسبت P/E رو به جلو پایین تر از نسبت P/E باشد ، می تواند افزایش سود شرکت را افزایش دهد.

اهمیت نسبت P/E با یک سرمایه گذار به دیگری متفاوت است. نسبت P/E نشان می دهد که چقدر می خواهید برای درآمد شرکت بپردازید. تمایل شما می تواند با یک سرمایه گذار دیگر متفاوت باشد.

بازده حقوق صاحبان سهام

بازده سهام عدالت یا ROE کارآیی یک شرکت را برای ایجاد سود در سرمایه گذاری سهامدار خود نشان می دهد. این با تقسیم درآمد خالص پس از مالیات توسط سهامداران سهام محاسبه می شود. اگر این شرکت امسال 50 لک روپیه با سهام سهامداران در 5 لک داشته باشد ، ROE 5000000/500000 = 10 ٪ است. ROE از نظر درصد بیان می شود. یک ROE بالاتر نشانگر یک شرکت کارآمدتر است. این بدان معناست که شرکت می تواند سودآوری خود را بدون هیچ سرمایه اضافی افزایش دهد. با این حال ، یک شرکت بدون دارایی های زیادی نیز می تواند ROE بالاتری داشته باشد. بنابراین ، همه شرکت های دارای ROE بالاتر برای سرمایه گذاری مناسب نیستند. بهتر است ROE شرکت ها را در همان صنعت مقایسه کنید. یک ROE در محدوده 13 تا 15 خوب است.

نسبت قیمت به کتاب (P/B)

همچنین به عنوان "سهامداران سهام" شناخته می شود ، نسبت قیمت به کتاب مقایسه ارزش کتاب سهام با ارزش بازار آن است. ارزش کتاب هزینه هر دارایی منهای استهلاک تجمعی آن است. نسبت P/B را می توان با تقسیم آخرین قیمت بسته شدن توسط ارزش کتاب سه ماهه قبلی برای هر سهم محاسبه کرد. اگر تمام بدهی های خود را بازپرداخت می کند و دارایی های خود را انحلال می کند ، به ما می گوید که این شرکت با چه چیزی باقی خواهد ماند. اگر نسبت P/B کمتر از یک باشد ، سهام کم ارزش است. اگر نرخ بیش از یک باشد ، سهام بیش از حد ارزیابی می شود. نسبت P/B ضروری است زیرا به شما می گوید اگر دارایی شرکت با ارزش بازار سهام قابل مقایسه باشد یا خیر. این نسبت برای شرکت هایی با دارایی های نقدینگی بالاتر مانند شرکت های بیمه ، بانکی ، سرمایه گذاری و دارایی مهمتر است. شرکت هایی که دارایی های ثابت تر و هزینه R&D دارند ، از نسبت P/B کمکی نمی کنند.

بتا:

بتا همبستگی قیمت سهام با صنعت خود است. می توانید بتا را با مقایسه سهام با شاخص معیار محاسبه کنید. بتا بیشتر بی ن-1 و 1 نوسان می کند. با این حال ، می تواند یک مقدار بالاتر یا پایین تر از این علامت داشته باشد. هر مقدار بتا بالاتر از 0 نشانگر همبستگی سهام با شاخص معیار است. مقادیر بتا زیر 0 میانگین سهام با همبستگی معکوس است. بتا بالاتر به معنای نوسانات بالاتر است که نشان دهنده خطر بیشتر دارایی ها است. هرچه بتا پایین تر باشد ، نوسانات کمتری دارد.

نسبت قیمت به فروش (P/S):

نسبت قیمت به فروش قیمت سهام یک شرکت را با درآمد خود مقایسه می کند. شما می توانید با تقسیم سرمایه بازار با درآمد یا استفاده از فرمول ، نسبت P/S را محاسبه کنید:

نسبت P/S = برای هر سهم قیمت سهام/در هر درآمد سهم

نسبت P/S پایین تر نشانگر ارزیابی کم ارزش است ، در حالی که هر چیزی بالاتر از حد متوسط نشان دهنده ارزیابی بیش از حد است.

نسبت P/S پایین تر ارجح است زیرا این بدان معناست که سرمایه گذاران آماده پرداخت هزینه کمتری برای هر واحد فروش هستند. محدودیت این شاخص این است که هزینه ها و بدهی شرکت را در نظر نمی گیرد. به همین ترتیب ، شرکتی با نسبت P/S بالاتر نیز می تواند سودآور باشد.

نسبت پرداخت سود سهام

نسبت پرداخت سود سهام به ما می گوید که این شرکت چقدر به دست آورده است و چه بخشی از آن به عنوان سود سهام داده می شود. می توان آن را با تقسیم مقدار کل سود سهام با درآمد خالص شرکت محاسبه کرد. یک شرکت می تواند سود خود را به عنوان سود سهام توزیع کند زیرا ممکن است فضای کمی برای رشد وجود داشته باشد. نسبت پرداخت سود سهام میزان درآمدی را که یک شرکت برای رشد آینده ، بازپرداخت بدهی و ذخیره نقدی حفظ می کند ، حساب می کند.

نسبت سود سهام

نسبت سود سهام همان چیزی است که شرکت به عنوان سود سهام نسبت به قیمت سهم خود به سهامداران خود می پردازد. در شرایط درصد بیان شده ، نسبت سود سهام را می توان با تقسیم سود سالانه سهام با قیمت سهام فعلی محاسبه کرد. نسبت سود سهام برای سرمایه گذاران که به دنبال کسب سود سهام از یک شرکت هستند ، مهم است. این اقدام برای تجزیه و تحلیل اساسی برای همه شرکت ها در دسترس نیست زیرا همه شرکتی از سود خود برای پرداخت سود سهام استفاده نمی کنند. برخی از شرکت ها سود را برای استفاده برای رشد آینده حفظ می کنند.

نسبت رشد درآمد پیش بینی شده (PEG)

رشد سود پیش‌بینی‌شده نشان می‌دهد که چقدر باید برای هر واحد رشد آتی سود شرکت بپردازید. با تقسیم نسبت P/E بر رشد پیش بینی شده درآمد محاسبه می شود. رشد سود کمتر پیش‌بینی‌شده نشان‌دهنده مبلغ کمتری است که باید برای هر واحد رشد سود آتی پرداخت شود. سهامی با نسبت PEG کمتر اساسا قوی تر است زیرا رشد پیش بینی شده بالاتری در سود دارد. سهام با نسبت PEG بالاتر عموماً توسط سرمایه گذاران اجتناب می شود.

نتیجه:

تحلیلگران از ابزارهای تحلیل بنیادی برای تعیین ارزش آتی تخمینی قیمت سهام شرکت استفاده می کنند. اگر تحلیلگران انتظار ارزش آتی بالاتری نسبت به قیمت فعلی بازار داشته باشند، شانس خرید سهام بیشتر است. اگر تحلیلگران ارزش ذاتی سهام را کمتر از قیمت فعلی بازار بیابند، ممکن است توصیه هایی برای فروش سهام وجود داشته باشد زیرا ارزش آن بیش از حد است.

همه سرمایه گذاران نمی توانند یک تحلیل بنیادی کامل از سهام انجام دهند. با این حال، درک ابزارهای تحلیل بنیادی به نظارت دقیق و دقیق سهام کمک خواهد کرد.