بازارهای مالی مکانهایی هستند که افراد و بنگاهها دارایی های تجاری مانند سهام ، اوراق قرضه ، کالاها و مشتقات را تجارت می کنند. قیمت کلیه سرمایه گذاری ها از پیشنهادات حاصل می شود و پیشنهادهایی که سرمایه گذاران مختلفی برای آنها در بازارها ارائه می دهند.
راهنمای بازارهای مالی
بازارها هرگز فقط به یک دلیل حرکت نمی کنند ، بنابراین هرگز نمی توان فقط یک پاسخ به این سؤال داشت و پاسخ همیشه از روز به روز متفاوت خواهد بود. با این حال ، عوامل مختلفی از جمله داده های درآمد شرکت های تازه منتشر شده ، تغییر در سیاست های دولت یا خبرهایی درباره وضعیت اقتصاد وجود دارد که دلایل متداول حرکت در بازار است.
متداول ترین بازارهای مالی که بیشتر سرمایه گذاران با آنها در تعامل خواهند بود ، بازار سهام و بازارهای اوراق قرضه هستند ، زیرا این سرمایه گذاری ها معمولاً پایه و اساس اکثر اوراق بهادار را تشکیل می دهند. با این حال ، چندین نوع دیگر از بازارهای مالی وجود دارد که در محصولات مالی پیچیده تری به نام مشتقات مانند کالاها ، ارزهای خارجی (فارکس) و بازارهای گزینه ها سروکار دارند.
بورس سهام به طور خاص به بازارهایی اشاره دارد که افراد و موسسات مالکیت جزئی شرکتی به نام سهام سهام در آن شرکت را تجارت می کنند. بازارهای سرمایه به گروهی از بازارها اشاره می کنند که شرکت ها می توانند از جمله بازار سهام ، بلکه بازار اوراق قرضه نیز جمع آوری کنند ، که در آن سرمایه گذاران می توانند بخش هایی از بدهی یک شرکت به نام اوراق قرضه و همچنین سایر سرمایه گذاری های پیچیده تر مانند گزینه ها و آینده را خریداری کنند.
بازارهای اولیه هر بازاری هستند که در آن سهام جدید ، اوراق قرضه یا انواع دیگر سرمایه گذاری برای اولین بار فروخته می شود. یک مثال مشترک یک پیشنهاد عمومی اولیه (IPO) است ، هنگامی که یک شرکت برای اولین بار سهام را می فروشد. بازارهای ثانویه جایی است که سرمایه گذاری های موجود پس از خرید شخصی آنها از فروشنده اصلی فروخته می شود. وقتی مردم به "بازار سهام" یا "بازار اوراق قرضه" فکر می کنند ، معمولاً به فکر بازار ثانویه برای آن سرمایه گذاری ها هستند.
بازارهای مالی تولید کننده بازار قو سیاه و سازنده حباب کارآمد (EMH) Exchange Standard & Poor's (S& P) عمق بازار
بازار مالی هر مکان یا سیستمی است که مردم برای تجارت سرمایه گذاری مانند سهام ، اوراق قرضه یا کالا از آن استفاده می کنند. قیمت دارایی در بازارها توسط پیشنهادات و پیشنهادهایی که شرکت کنندگان در بازار برای آنها ارائه می دهند تعیین می شود.
یک قو سیاه رویدادی است که هم بسیار نادر و پیش بینی آن دشوار است ، اما در بازارهای مالی عواقب بسیار بزرگی نیز دارد. این اصطلاح توسط ناسیم نیکلاس طالب در کتاب خود از قو سیاه محبوب شد
سازنده بازار یک شخص یا بنگاه است که با ارائه اطلاعات اندازه و سفارش ، به خریداران و فروشندگان در یک بازار مالی کمک می کند. سازندگان بازار از تفاوت بین قیمت پیشنهاد برای یک سرمایه گذاری و قیمت درخواست شده ، معروف به گسترش پیشنهاد ، سود می برند.
حباب پدیده ای است که در آن قیمت دارایی خیلی سریع افزایش می یابد ، و اغلب با هرگونه تغییر در عوامل اساسی دارایی ارتباط ندارد. این افزایش با کاهش سریع در ارزش دنبال می شود.
فرضیه بازار کارآمد آمده است که بازارها می توانند به طور مؤثر تمام اطلاعات موجود را درونی کنند ، بنابراین قیمت های امنیتی همیشه تمام اطلاعات موجود را منعکس می کنند. این بدان معنی است که ایجاد یک استراتژی برای ضرب و شتم مداوم بازار غیرممکن است. نسخه های مختلفی از EMH وجود دارد که برای بهره وری بیشتر یا کمتر بازار استدلال می کنند.
مبادله یک بازار رسمی ، معمولاً تنظیم شده ، است که به افراد و شرکت ها به سرمایه گذاری های تجاری کمک می کند. نمونه هایی از مبادلات شامل بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) و NASDAQ است.
Standard & Poors ، که در حال حاضر با عنوان S& P Global شناخته می شود ، یک شرکت خدمات مالی است. S& P علاوه بر اینکه یک آژانس رتبه بندی اعتباری و منبع اطلاعات مالی است ، ارائه دهنده شاخص های بازار ، مشهورترین S& P 500 است.
عمق بازار توانایی افراد یا بنگاهها برای خرید یا فروش مقادیر زیادی اوراق بهادار بدون تغییر قابل توجه قیمت امنیت است. مبلغ بیشتری که یک سرمایه گذار می تواند بدون تأثیر قابل توجهی بر قیمت امنیتی که تجارت می کند ، تجارت کند ، عمق بیشتری در بازار وجود دارد.