بازارهای سلف و گزینه ها

در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 تغییرات اساسی در سیستم ارزی بین المللی و نحوه مدیریت فدرال رزرو در عرضه پول ایالات متحده نوسانات بی سابقه ای در نرخ بهره و نرخ ارز ایجاد کرد. همانطور که نیروهای بازار پایه های ثبات مالی جهانی را متزلزل کردند, مشاغل با چالش های پیش از این غیرقابل تصور دست و پنجه نرم کردند. بین سالهای 1980 و 1985, کاترپیلار, سازنده تجهیزات سنگین مستقر در پیوریا, تغییرات نرخ ارز را به رقیب اصلی ژاپنی خود 40 درصد مزیت قیمت می دهد. در همین حال, حتی صدایی وام گیرندگان کسب و کار افزایش نرخ بهره دو رقمی مواجه. سرمایه گذاران با سقوط قیمت کالاها به دلار اعتراض کردند و کل ملت ها را به ورشکستگی کشاندند و به بحران بدهی جهان سوم رسیدند.

مدیران مالی به شیکاگو مراجعه کردند جایی که بازارهای سلف کشاورزی سنتی اخیرا تکنیک هایی را برای مقابله با عدم اطمینان مالی ابداع کرده بودند. در سال 1972 بورس کالای شیکاگو بازار بین المللی پول را برای تجارت اولین قراردادهای سلف جهان با ارز ایجاد کرد. اولین قرارداد سلف با نرخ بهره در جهان اندکی بعد در شورای تجارت شیکاگو در سال 1975 منعقد شد. در سال 1982 قراردادهای سلف در شاخص 500 استاندارد و پور در بورس کالای شیکاگو شروع به تجارت کردند. این ابزارهای کاملا جدید به مشاغل کمک کردند تا در یک نظم نوین جهانی بی ثبات و غیرقابل پیش بینی مدیریت کنند. چگونه? سلف قراردادهای استانداردی است که طرفین را متعهد به خرید یا فروش کالاهای با کیفیت خاص با قیمت خاص برای تحویل در یک نقطه خاص می کند. مفهوم خرید و فروش برای تحویل بعدی به خودی خود جدید نیست. در اروپای قرن سیزدهم و چهاردهم خریداران برای خرید پشم یک تا چند سال به جلو قرارداد بستند. صومعه های سیسترسیان که پشم تولید می کردند بیش از تولید خود فروخته می شدند و انتظار داشتند بقیه را در بازار (احتمالا با قیمت پایین تر) برای انجام تعهدات خود خریداری کنند. در ژاپن قرن هفدهم بازرگانان برنج را برای تحویل بعدی خریداری و فروختند. و بانک ها مدت هاست که به مشتریان خود فرصت خرید و فروش ارزهای رو به جلو را داده اند و هم بانک و هم مشتری امروز منعقد شده و تعهدات خود را حل و فصل می کنند. اما ترتیبات پیچیده حقوقی و مالی که بازار سلف مدرن را ممکن می سازد کاملا مدرن است.

در قرن نوزدهم چاله های تجاری شیکاگو یک مکان سازمان یافته را فراهم کرد که کشاورزان و سایر تامین کنندگان کالاهای کشاورزی مانند صاحبان انبارها و کارگزاران می توانند خطر نوسانات قیمت را از برنامه های تجاری خود حذف کنند. مبادلات سلف سازمان های خصوصی و متعلق به عضو بودند. اعضا "صندلی" را در بورس خریداری کردند و از حقوق مختلف تجارت برخوردار بودند. این ممکن است به نظر می رسد عجیب و غریب است که بازار در اصل به تجارت کالاهای کشاورزی سلف در قرن نوزدهم تاسیس باید مراکز تجارت برای قراردادهای مالی در بیستم تبدیل شده است. اما کلید موفقیت به عنوان یک معامله گر است که به درک بازار; معامله گران بنابراین خود را کارشناسان در جنبش های بازار به جای مقامات در مواد معدنی و محصولات زراعی در نظر. به همین دلیل است که سلف مالی به راحتی به بازارهایی که در ابتدا برای سلف کالاهای کشاورزی طراحی شده بودند معرفی شد: یک چیز مشترک نرخ بهره و ذرت یک بازار سریع در حال تغییر است.

اگر چه خطرات اساسی تغییر کرده است, برخی از بازارهای مهم سلف هنوز هم عمل همان اندازه که همیشه, با معامله گران ایستاده در یک حلقه یا گودال فریاد خرید و فروش سفارشات در هر کسری از یک درصد. اما تجارت الکترونیکی به سرعت در حال تغییر نحوه تجارت معامله گران است. پایانه های رایانه ای که از طریق سیستم های تجارت الکترونیکی به یکدیگر متصل می شوند به معامله گران اجازه می دهند از هر کجای دنیا به یک طبقه تجاری مجازی دسترسی پیدا کنند. نیاز به افزایش سرمایه برای ساخت این سیستم ها باعث شده است که چندین صرافی بزرگ به صورت عمومی منتشر شوند و سهام را به سرمایه گذاران صادر کنند و به عنوان هر شرکت دولتی که خدماتی را فراهم می کند—خدمات یک بازار-فعالیت کنند. صرافی ها با یکدیگر رقابت می کنند تا معامله گران را جذب کنند و کار بهتری را برای فراهم کردن مزایایی که معامله گران از یک بازار عادلانه انتظار دارند انجام دهند.

به عنوان مثال قراردادهای سلف را در نظر بگیرید. این قرارداد به طور مستقیم بین خریداران و فروشندگان کالا نیست. کشاورز که مبادرت به فروش قرارداد سلف و متعهد به تحویل ذرت در شش ماه تعهد خود را به یک خریدار ذرت خاص را ندارد, بلکه, از طریق یک کارگزار, به تهاتری از بورس سلف. تهاتری, یکی دیگر از موسسات مدرن, می ایستد بین خریداران و فروشندگان و, در اثر, تضمین می کند که هر دو خریداران و فروشندگان را دریافت خواهد کرد چه قرارداد برای.

با تشکر از تهاتری کشاورز ندارد به نگرانی در مورد ثبات مالی خریدار قرارداد سلف و نه خریدار نیاز به نگرانی در مورد پیشرفت هر کشاورز خاص محصول. اطلاعات جدید در مورد تغییرات عرضه و تقاضا باعث نوسان قیمت قراردادهای سلف می شود که گاهی اوقات در یک روز معاملاتی بارها و بارها بالا و پایین می شود. به عنوان مثال اخبار مربوط به خشکسالی یا بلایت که ممکن است باعث کاهش برداشت ذرت و کاهش منابع بعدی شود باعث افزایش قیمت قراردادهای سلف ذرت می شود. به طور مشابه, اخبار از افزایش نرخ بهره و یا یک بیماری ریاست جمهوری می تواند باعث شاخص سهام سلف قیمت به سقوط به عنوان سرمایه گذاران واکنش نشان می دهند به چشم انداز دشوار یا نامشخص بار پیش رو. هر روز تهاتری بالا می رود و با تمام قراردادهای خریداری شده یا فروخته شده در طول جلسه معاملاتی مطابقت دارد. احزاب برگزاری قراردادهایی که در قیمت در طول جلسه معاملاتی کاهش یافته است باید تهاتری مرتب کردن بر اساس سپرده امنیتی به نام "حاشیه پرداخت."وقتی قراردادها بسته می شوند این تسویه حساب است که به طرفانی که قراردادهایشان ارزش پیدا کرده اند می پردازد. معاملات سلف است چه اقتصاددانان پاسخ یک بازی با حاصل جمع صفر, به این معنی که برای هر برنده کسی است که مقدار مساوی از دست می دهد وجود دارد.

اما در یک مفهوم اساسی اقتصادی معاملات سلف مبلغ مثبت است. هر دو طرف انتظار سود دارند یا تجارت نمی کنند. یکی دیگر از راه گفت: این است که بازنده ممکن است کاملا خوشحال به از دست دادن. این به این دلیل است که بسیاری از مشاغل از بازارهای سلف به عنوان نوعی بیمه استفاده می کنند . به عنوان مثال یک شیرینی ساز ممکن است قراردادهای فیوچرز شکر و شکلات بخرد تا قیمتی را برای بخشی از نیاز خود به این مواد مهم قفل کند. قراردادها به خوبی خرید فیزیکی کالاها و ذخیره سازی کالاها هستند. اگر قیمتها بالا برود قراردادهای سلف نیز ارزشمندتر خواهند بود. این شرکت می توانید انتخاب کنید به فروش قرارداد و جیب پول نقد, سپس خرید کالا از تامین کنندگان معمول خود را در قیمت های بازار, و یا دیگری قبول تحویل مواد تشکیل دهنده از فروشنده قرارداد و خرید کمتر در بازار. در هر صورت هزینه مواد اولیه کمتر از زمانی است که قراردادها را خریداری نکرده باشد. این شرکت خود را در برابر ریسک قیمت قرار داده است و نگران نباشد که استراتژی تولید و بازاریابی با افزایش ناگهانی قیمت مختل شود. اما اگر سقوط قیمت? در این صورت شرکت در قراردادهای سلف خود مقداری پول از دست می دهد. اما همین کاهش قیمت که باعث این ضرر می شود باعث چیز خوبی نیز شد: شرکت هزینه کمتری برای مواد تشکیل دهنده خود پرداخت می کند. به یاد داشته باشید که هدف از خرید قرارداد سلف بود برای محافظت در برابر چیزی بد اتفاق می افتد—افزایش قیمت. اتفاق بدی رخ نداد; قیمت ها به جای کاهش یافت. ضرر در قرارداد سلف هزینه بیمه است و وضعیت شرکت از شخصی که بیمه حریق خریداری می کند و سپس حریق ندارد بدتر نیست.

بزرگترین کاربران بازارهای سلف برای مدیریت ریسک به این موارد متکی هستند. این قطعا یکی از دلایلی است که پیش فرض ها نادر هستند. اما یک اقدام امنیتی اضافی بین معامله گر فردی و تهاتری وجود دارد. خریداران و فروشندگان سلف باید از طریق واسطه هایی که عضو مبادله هستند تجارت کنند. به جای ایستادن بین دو معامله گران فردی, از این رو, تهاتری بین دو شرکت عضو ارز می ایستد. هر شرکت مشتریان خود را کنترل می کند و زمانی "تماس حاشیه ای" ایجاد می کند که ضرر و زیان مشتری حاشیه اضافی را ضروری کند. اگر مشتری می تواند حاشیه پرداخت نمی, شرکت بسته حساب, به فروش می رساند کردن مواضع, و ممکن است مجبور به از دست دادن کوچک. در حالی که شرکت ها به اعتبار مشتریان خود توجه می کنند, تهاتری به اعتبار شرکت ها توجه می کند. تهاتری نیاز به خوب در یک تجارت تنها اگر ضرر و زیان بسیار بزرگ است که شرکت عضو ارز خود را با شکست مواجه. این اتفاق گاهی اوقات زمانی رخ می دهد که شرکت ها به شدت خطرات خود را مدیریت نمی کنند یا زمانی که یک بحران مالی بزرگ رخ می دهد.

زیرا قراردادهای سلف تضمین قیمت های بعدی و در دسترس بودن کالاها را فراهم می کنند و ثبات را در یک محیط تجاری ناپایدار فراهم می کنند. سلف مدت طولانی است که با کالاهای کشاورزی مرتبط, به خصوص دانه و گوشت خوک شکم, اما در حال حاضر بیشتر احتمال دارد که توسط بانکداران استفاده می شود, خطوط هوایی, و سازندگان کامپیوتر از توسط کشاورزان—حداقل در شمال امریکا و اروپا. در اوایل دهه 2000 اگرچه کالاها همچنان پایه اصلی بازارهای سلف در اسیا بودند اما در کشورهای توسعه یافته قراردادهای سلف مالی غرب تقریبا کالاها را تحت الشعاع قرار داده بود. بورس کالای شیکاگو در سال 2004 ادعا کرد که 99 درصد از تجارت خود را به خود اختصاص داده است و سلف مالی نیز سهم عمده ای از تجارت را در شورای تجارت شیکاگو و یورونکست به خود اختصاص داده است.لف. (یورونکست.این شرکت از بازارهای مشتقات بین المللی یورونکست تشکیل شده است. این در پی خرید یورونکست از بورس بین المللی مالی و گزینه های مالی لندن [لیف] در سال 2001 شکل گرفت. در ژاپن معاملات سلف کالا به مراتب بیشتر از معاملات سلف مالی است. البته این بدان معنا نیست که کالاها در اقتصاد ژاپن مهمتر از امور مالی بودند. رشد اقتصادی در ژاپن به کندی شروع شد زیرا مقررات ژاپن این روند را دلسرد کرد. تاجرانی که می خواستند چنین سلف هایی را معامله کنند باید—و می کردند—در جای دیگری تجارت می کردند. بدین ترتیب اولین سلف در شاخص سهام نیکی ژاپن در سنگاپور و اولین سلف y در شیکاگو معامله شد.

بدیهی است که ایده مصون سازی در برابر یک محیط مالی ناپایدار جذابیت زیادی دارد. شرکت هایی مانند کاترپیلار, مایکروسافت, یا سیتی بانک هم اکنون می توانید خود را در برابر تغییرات ارز با خرید و فروش قراردادهای سلف یا ابزار مشابه محافظت. سرمایه گذاران استفاده از قرارداد در نرخ بهره, اوراق قرضه , و شاخص سهام برای محافظت در برابر کاهش ارزش سرمایه گذاری ها خود را, فقط به عنوان کشاورزان سلف به مدت طولانی استفاده می شود برای محافظت در برابر کاهش قیمت ذرت یا لوبیا.

کشاورزانی که در بهار ذرت کاشته بودند هیچ راهی نداشتند که بدانند هنگام برداشت در پاییز قیمت محصولاتشان چقدر خواهد بود. اما یک کشاورز که در بهار کاشته و به فروش می رسد قرارداد سلف متعهد به تحویل دانه خود را در پاییز برای یک قیمت قطعی. نه تنها او دریافت پول نقد در بهار در ازای تعهد خود را, اما او همچنین دریافت قیمت قرارداد برای محصول خود را حتی اگر قیمت بازار متعاقبا به دلیل حرص و ولع خوردن غیر منتظره از ذرت کاهش یافت. در عوض کشاورز داد تا شانس برای دریافت قیمت بالاتر در صورت خشکسالی یا سوختگی; او همان قیمت ثابتی را که با او قرارداد بسته بود دریافت کرد. در مورد دوم, کشاورز می توانست بیشتر مشبک اگر او تا به حال به فروش می رسد; با این حال, اکثر کشاورزان ترجیح می دهند به قمار در بازار ذرت. کشاورزی به دلیل بارندگی های ناهموار و حشرات غیرقابل پیش بینی بدون افزودن خطر تغییر در قیمت های بازار به اندازه کافی خطرناک است.

بنابراین کشاورزان به دنبال قفل کردن ارزش محصول خود هستند و حاضرند بهای اطمینان را بپردازند. از احتمال قیمت های بسیار بالا در ازای محافظت در برابر قیمت های بسیار پایین چشم پوشی می کنند. این عمل از بین بردن خطر از طرح کسب و کار است که به نام مصون سازی. به عنوان یک قاعده کلی, حدود نیمی از شرکت کنندگان در بازارهای سلف پرچین که به بازار به حذف و یا کاهش خطر ابتلا به.

با این وجود برای عملکرد بازار نمی تواند فقط شامل پرچین هایی باشد که به دنبال کنار گذاشتن ریسک هستند. باید کسی باشد که به بازار بیاید تا ریسک کند. اینها "دلالان" هستند."دلالان به بازار می روند تا ریسک کنند و پول را انجام دهند. برخی از دلالان در برابر همه شانس پدیداری ثروتمند توسط معاملات سلف تبدیل شده اند. جالب اینجاست که حتی ثروتمندترین دلالان نیز اغلب گزارش می دهند که یک یا چند بار در حرفه خود شکست خورده اند. زیرا حدس و گمان وعده ثروت حیرت انگیز را با کمی تلاش ظاهری می دهد, یا تهدید به ضررهای ویرانگر حتی با وجود بهترین تلاش ها, اغلب با قمار کازینو مقایسه می شود.

تفاوت بین حدس و گمان در سلف و کازینو قمار این است که حدس و گمان بازار سلف خوب اجتماعی مهم فراهم می کند, یعنی نقدینگی. اگر حضور دلالان در بازار نبود, کشاورزان, بانکداران, و مدیران کسب و کار هیچ راه ساده و مقرون به صرفه برای از بین بردن خطر ابتلا به قیمت های فرار, نرخ بهره, و نرخ ارز از طرح های کسب و کار خود را. با این وجود دلالان بازاری اماده و نقدینگی برای این خطرات فراهم می کنند—با قیمتی. دلالان که مایل به فرض خطرات برای قیمت این امکان را برای دیگران به کاهش خطرات خود را. رقابت میان دلالان نیز باعث می شود مصون سازی ارزان تر و تضمین می کند که اثر تمام اطلاعات موجود است که به سرعت به قیمت بازار محاسبه می شود. گزارش های هواشناسی, اقدامات بانک های مرکزی, تحولات سیاسی, و هر چیز دیگری که می تواند عرضه یا تقاضا را تحت تاثیر قرار دهد تقریبا بلافاصله بر قیمت های سلف تاثیر می گذارد. اینگونه است که بازار سلف عملکرد خود را "کشف قیمت" انجام می دهد.”

به نظر می رسد هیچ محدودیتی برای کاربردهای بالقوه فناوری بازار سلف وجود ندارد. بورس کالای نیویورک (نیمکس) از سال 1978 شروع به تجارت سلف نفت گرمایش کرد. تبادل بعد معرفی نفت خام, بنزین, و سلف گاز طبیعی. خطوط هوایی, شرکت های حمل و نقل, مقامات حمل و نقل عمومی, صفحه اصلی-حرارت-نفت خدمات تحویل, و عمده شرکت های چند ملیتی نفت و گاز همه به دنبال پرچین خطر قیمت خود را با استفاده از این قرارداد سلف. در سال 1990 نیمکس بیش از سی و پنج میلیون قرارداد سلف انرژی و گزینه معامله کرد.

در همین حال, سرمایه گذاران بین المللی بازار سهام را کشف کرده اند که سلف شاخص سهام, علاوه بر مفید برای مصون سازی, همچنین یک جایگزین جذاب برای واقع خرید سهام. زیرا یک شاخص سهام همزمان با قیمت سهام زیربنایی حرکت می کند, همان بازدهی را به عنوان مالکیت سهام می دهد. با این حال خرید شاخص سهام ارزان تر است و ممکن است از برخی مالیات ها و هزینه های مالکیت سهام معاف باشد. برخی از سرمایه گذاران بزرگ نهادی به همین دلیل ترجیح می دهند سلف های شاخص سهام را به جای سهام المان خریداری کنند.

زیرا سلف شاخص سهام هستند راحت تر به تجارت از سهام واقعی, سلف قیمت اغلب تغییر قبل از قیمت سهام اساسی انجام. در اکتبر 1987 سقوط برای مثال قیمت سهام شاخص سلف در شیکاگو قبل از سقوط قیمت در بورس اوراق بهادار نیویورک منجر به برخی از ناظران به این نتیجه رسیدند که معاملات سلف تا به حال به نحوی باعث سقوط بازار سهام که سال. در واقع, سرمایه گذاران که می خواستم به فروش سهام نمی تواند فروش به سرعت و به طور موثر در بورس اوراق بهادار نیویورک و در نتیجه سلف به جای به فروش می رسد. بازار سلف عملکرد کشف قیمت خود را با سرعت بیشتری نسبت به بازار سهام انجام داد.

قراردادهای سلف حتی در مبارزه با بیماری های هوایی و تلاش برای جلوگیری از هزینه های بیمه درمانی فراری نیز ثبت شده است. هنگامی که سازمان حفاظت از محیط زیست تصمیم به اجازه می دهد تا یک بازار برای کمک هزینه انتشار دی اکسید گوگرد تحت 1990 اصلاحات به قانون هوای پاک, شورای تجارت شیکاگو توسعه یک قرارداد سلف برای تجارت چه ممکن است به نام سلف هوا. دلیل? اگر بازارهای سلف کشف قیمت و نقدینگی به بازار در کمک هزینه انتشار, شرکت ها می توانند بر اساس اقتصاد ساده تصمیم بگیرند که منطقی است که انتشار دی اکسید گوگرد خود را کاهش دهند و کمک هزینه انتشار خود را به دیگران بفروشند, یا در عوض سطح انتشار فعلی خود را حفظ کرده و کمک هزینه انتشار را از دیگران خریداری کنند.

بدون بازار سلف دانستن اینکه قیمت پیشنهادی یا تقاضا برای کمک هزینه انتشار گازهای گلخانه ای بالا یا پایین است دشوار خواهد بود. اما پرچین و دلالان مناقصه در یک بازار سلف باز خواهد کشف سریع از قیمت واقعی باعث, نقطه تعادل که خریداران و فروشندگان هر دو به همان اندازه مایل به داد و ستد. استدلال مشابه منجر به برخی از کاربردهای کاملا غیر متعارف فناوری سلف شده است. بازار الکترونیک ایاوا در سال 1988 سرنوشت سیاسی ایجاد کرد و این بازار به طور کلی نظرسنجی ها را پیش بینی کرده است که نه تنها برنده کاخ سفید بلکه حاشیه برنده را نیز پیش بینی کرده است. این منطقی است زیرا مردم هنگام شرط بندی روی اطلاعات بسیار بیشتر از زمانی که با یک نظرسنجی صحبت می کنند مراقب اطلاعات هستند. ریچارد رول اقتصاددان نشان داد که پیش بینی کننده کمی بهتر از دمای هوا در فلوریدا نسبت به سرویس ملی هواشناسی است. و در سال 2003 وزارت دفاع جنجال برانگیخت با برنامه هایی برای راه اندازی سریع بازار "تروریسم سلف". ایده این بود که به مردم اجازه دهیم در مورد رویدادهای خاورمیانه حدس بزنند و در صورت شرط بندی صحیح پول واقعی کسب کنند. خشم کنگره سرمازده که طرح در جوانه, اما منطق اساسی صدا بود. اگر بازارهای سلف یک مکانیزم موثر برای جذب اطلاعات و ارزیابی احتمالات, چرا برای برنامه های کاربردی دولت و نظامی استفاده نمی?

بازارهای گزینه

گزینه ها از مهمترین اختراعات مالی معاصر هستند. در حالی که یک قرارداد سلف متعهد یک طرف به تحویل, و دیگری برای پرداخت, خوب خاص در یک تاریخ خاص, یک قرارداد گزینه می دهد دارنده حق, اما نه تعهد, برای خرید یا فروش. گزینه ها برای پرچین ها جذاب هستند زیرا در برابر از دست دادن ارزش محافظت می کنند اما نیازی به پرچین ندارند که دستاوردهای احتمالی را قربانی کند. بیشتر صرافی هایی که معاملات سلف را انجام می دهند گزینه های معاملاتی را نیز در سلف معامله می کنند.

انواع دیگری از گزینه ها نیز وجود دارد. در سال 1973 شورای تجارت شیکاگو تاسیس کرد تبادل گزینه های تخته شیکاگو برای تجارت گزینه های سهام. بورس اوراق بهادار فیلادلفیا کسب و کار پر رونق در گزینه های ارز است. بازار گزینه ها موفقیت زیادی را مدیون توسعه مدل قیمت گذاری گزینه بلک-شولز است. مرتون و مایرون اسکولز اولین بار در سال 1973 منتشر شد. این مدل عواملی از جمله قیمت فعلی سهام یا ارز را در نظر می گیرد, نوسانات, قیمتی که گزینه به خریدار اجازه می دهد سهام یا ارز را در اینده خریداری کند, نرخ بهره, و زمان محاسبه ارزش گزینه چیست. در سال 1997 مرتون و اسکولز جایزه نوبل را برای این موفقیت دریافت کردند. فیشر سیاه مرده بود, و جایزه نمی تواند پس از مرگ اهدا شود, اما استناد نوبل گفت,

سیاه, مرتون و اسکولز در نتیجه پایه و اساس رشد سریع بازارهای مشتقات در ده سال گذشته گذاشته. این روش کاربرد کلی تری دارد و زمینه های جدیدی از تحقیق را ایجاد کرده است—در داخل و خارج از اقتصاد مالی. روش مشابهی ممکن است برای ارزش گذاری قراردادها و ضمانت های بیمه یا انعطاف پذیری پروژه های سرمایه گذاری فیزیکی استفاده شود.

همه گزینه ها در صرافی ها تجارت نمی کنند. همچنین یک بازار بزرگ و به اصطلاح بدون نسخه (فرابورس) در گزینه ها وجود دارد. شرکت کنندگان در بازار فرابورس شامل بانک ها, بانک های سرمایه گذاری, شرکت های بیمه, شرکت های بزرگ , و احزاب دیگر. گزینه های فرابورس با گزینه های قابل معامله در بورس متفاوت است. در حالی که گزینه های قابل معامله در بورس قراردادهای استاندارد هستند, گزینه های فرابورس معمولا متناسب با یک خطر خاص هستند. اگر شرکتی بخواهد جریان عواید ارزی را به مدت پنج سال پوشش دهد اما گزینههای قابل معامله در بورس تنها تا شش ماه در دسترس هستند این شرکت میتواند از بازار فرابورس استفاده کند. یک شرکت بیمه یا بانک می تواند گزینه پنج ساله ارز مورد نظر را طراحی و قیمت گذاری کند و به شرکت حق خرید یا فروش با قیمت خاص را در دوره پنج ساله بدهد.

اگرچه کاربران بازار گزینه های فرابورس مستقیما به بورس سلف دسترسی ندارند اما قیمت های کشف شده در مبادلات سلف داده های مهمی برای تعیین قیمت گزینه های فرابورس است. عناصر نقدینگی و کشف قیمت سلف کمک می کند تا بازار فرابورس از خط خارج نشود. هنگامی که بازارهای سلف وجود ندارد و یا نمی تواند مورد استفاده قرار گیرد, پرچین پرداخت شدت برای حفاظت به دنبال.

درباره نویسنده

گرگوری جی میلمن روزنامه نگار و نویسنده است.

مطالعه بیشتر

ابداعات مالی و نوسانات بازار. کمبریج, جرم.: باسیل بلکول, 1991.

تریدرها: داستان ناگفته سرمایه گذاران افراطی و چگونگی تغییر وال استریت در نیویورک: کتاب های تایمز, 1999.

میدان جنگ شناور: استراتژی های شرکت در جنگ های ارزی. نیویورک: اماکام, 1990.

تاج وندال ها: چگونه معامله گران ارز شورشی بر سر بانک های مرکزی جهان انداختند. نیویورک: مطبوعات رایگان, 1995.

اسمیت, کلیفورد دبلیو جونیور, و چارلز دبلیو اسمیتسون. کتاب راهنمای مهندسی مالی. نیویورک: هارپر, 1990.